* NOC *


Noc ... 
a tak jasno wokół
cisza ...
a głosów tyle
wiatr ...
a źdźbło nawet nie drgnie
To nic ... 
a jednak tyle

Nocą gdy wszyscy już śpią
motyle opowiadają baśnie
w tych baśniach one też są
w tych baśniach nikt już nie zaśnie

Każdy przy swojej kapliczce
modli się do swojego Boga
buty przetarły się w kostkach
bo trudna do kaplic to droga

Nocą gdy nie ma pośpiechu
różance na stoły odłożą
i w łoża puchate , pachnące
swe białe lica położą

Żaby w stawie już nigdy 
tak głośno nie zarechocą
Tak dziwnie jest właśnie w tej baśni
tak dziwnie jest taką nocą ...

26.06.2003


* KIEDY JUŻ UMRĘ... *

Kiedy już umrę
i dusza moja odleci
powoli zamykając trumnę
nie płaczcie po mnie jak dzieci.
Postawcie mi świeczkę na grobie
wiersz przeczytajcie ostatni
lecz niechaj nikt się nie dowie
że żywot mój nie był dostatni.
Kochajcie siebie nawzajem
bo życie to ognik płonący
nie jest nieskończonym krajem
i łatwo go zgasić niechcący.
Nie trudno ten ogień zapalić
lecz kiedy człowiek już zaśnie
ognik się szybko wypala 
i jak zapałka gaśnie...
Więc gdy odejdę na wieki
- nie płaczcie po mnie kochani
Odwiedzę tamten świat daleki
lecz w sercach dalej będę z wami...

31.07.2002


* TAK WIELE... *

Tak wiele wam brakuje
by poznać co to szczęście
By poznać czym jest radość
Tak wiele Wam brakuje
Tak wiele ...
Tak wiele czasu minie
byście zrozumieć mogli
czym miłość jest i nadzieja
Tak wiele czasu upłynie
tak wiele ...
Tak wiele musicie stracić
by móc coś innego zyskać
by móc coś zatrzymać na dłużej
Tak wiele musicie stracić
Tak wiele ...
Tak wiele - nam wszystkim brakuje
Tak wiele upływa czasu i sił
Tak wiele tracimy nic nie zyskując
Tak wiele ...
... o wiele za dużo ...

30.07.2002


* PANIE MÓJ *

Panie mój ...
Nie umiem się cieszyć 
i płakać też już nie umiem
Nasze życie...
- jedno wielkie kłamstwo !
Smutek codziennie puka 
do mych drzwi.
Czy to już koniec ?
Czy przeżyłam już wszystko ?
Co z uśmiechem ?
Radością ? Nadzieją ?
Jestem na górze ...
To koniec
Dokąd prowadzi mnie droga ?
Co teraz ? Co później ?
żal...
smutek...
pragnienie...
Co będzie jutro mój Panie... ?

30.09.2002


* WSZYSTKO JAKIŚ MA POCZĄTEK *

Na początku
Wszystko było dobrze i w porządku
choć pieniędzy było mało
wszystko im się układało
nic a nic się nie mieszało
było tak , że żyć się chciało
Tak szeroka , piękna droga
nigdy nieugięta noga
wszystko w dali
nawet trwoga
szczęście dane im od Boga
Kochali się po kryjomu
że nie śniło się nikomu
Nie musieli mieć w swym domu
też ni klucza ani łomu.
Biegali wciąż na bosaka
po podłodze niczym laka
bo podłoga była taka
ze nic tylko na bosaka.
Czemu się popsuło Boże?
Nikt zrozumieć się nie może
Żyć już trudno im w swej sworze
niczym mrówce w brzozy korze
jedno drugiego nie lubi
wspólną drogę każdy gubi
każdy swą pychą się chlubi
życie ciemne niczym rubin.
Tak to bywa, że początek
jest jak wulkaniczny wrzątek
Nie pilnują już kurczątek
końca dożył piękny wątek...

14.10.2002